Makale arşivi

OLDUĞU KADAR, OLMADIĞI KADER

13.03.2017 19:09
"Olduğu kadar, olmadığı kader" demişti Şems-i Tebrizi. Kaderin önüne geçilemezdi.  İnsanlar alınlarına ne yazılmışsa onu yaşardı.  Ne bir eksik, ne bir fazla...  Her şey olduğu kadardı bu dünyada.  İnsan, elinden geleni yapar, tedbirini alırdı.  Ondan sonrasına müdahale...

GÖZLERİNE BENİM GÖZLERİMLE BAKMAN GEREK

10.03.2017 08:17
Bir insanı kalbinin en özel yerine koymak nedir, bilir misin sevdiğim? Yüreğinin o var oldukça atmasıdır bir insanı kalbinin en özel yerine koymak.  Ruhunun o oldukça anlam kazanmasıdır.  O varsa senin de "var" olmandır. Bir şiir gibisin sen benim için, kalemimden aşk kelamları...

KALBİM VATANINA SIĞINDI

07.03.2017 11:23
Sen vardın, ben vardım.  Öncesinde sen ve ben vardık, sonra "BİZ" olduk. Öncesinde senin kalbin vardı, benim kalbim vardı.  Sonra kalbim kalbinle birleşti.  Tek bir yürek oldu.  Bakışlarının sıcaklığı aktı gözlerimden kalbime.  Yüreğimi bir sıcaklık sardı.  Kalbim...

HAYATI KELİMELERLE ÖRÜLMÜŞ ADAM

06.03.2017 15:41
Hayatı kelimelerle örülmüş bir adamdım ben.  Kelimelerle oynayan, onlarla huzur bulan, onlarla yatan, onlarla kalkan bir adamdım.  Kelimelerin sihirini hiçbir şeye değişmezdim. Kelimeler vardı yüreğini sıcacık ederdi, kelimeler vardı seni bir anda mahvederdi.  Yazarken mutlu...

BİR HIŞIMLA GELİP GEÇİYORDU HAYAT

06.03.2017 08:09
Bir hışımla gelip geçiyordu hayat.  Yaşadıkların kalıyordu elinde, anı defterinde.  Yaşayamadıkların kalıyordu geride. Akıp gidiyordu hayat avuçlarının içinden.  Akıp giden suyu tutabilir miydin sanki?  Hayat da su misaliydi.  Ondan içebilmek için "an"ı yaşamak...

HAYATI BÜYÜDÜKÇE ÖĞRENİYORDU İNSAN

06.03.2017 08:08
Hayatı büyüdükçe öğreniyordu insan.  Büyüdükçe çocuk olmayı özlüyordu.  Çocukken her şey güzeldi, insan büyüdükçe anlıyordu. Büyüdükçe saflığını, samimiyetini kaybediyordu insan.  Büyüdükçe her şey rayından çıkıyordu sanki.  İnsan büyüdükçe yaşam da büyüyordu. Hayatı büyüdükçe...

HİÇBİR AYRILIK ÖLÜM KADAR HAKİKATİ HAYKIRAMAZDI

06.03.2017 08:07
İlk terk eden o olmuştu beni. İlk darbeyi o vurmuştu hayatıma. Daha 11 yaşındaydım oysa, terk edilmenin ne demek olduğunu bilemeyecek yaşta. Herkes yanımdaydı: Anne, baba, kız kardeş... Bütün bir aileydik, ta ki yaşam denen oyunda ilk oyunbozanlığı babam yapana kadar. "Ben yokum artık bu oyunda"...

VİCDANLI İNSANLARIN BULUNDUĞU TOPLUM, İNSANLARDAN OLUŞAN BİR TOPLUMDUR

04.03.2017 20:23
Bir çocuğa hak yemeyi, bencil olmayı uyanıklık diye öğretmemelidir. Her şeyden önce çocuğa "vicdanlı olmak" öğretilmelidir. Vicdanlı olmak; kişinin iyi niyetinin sürekli sömürülmesi olarak algılansa da, uzun vadede toplumu ve ahlakı ayakta tutacak yegâne değerdir. Vicdanlı olmak, insanı insan yapan...

HİÇBİR AYRILIK ÖLÜM KADAR HAKİKATİ HAYKIRAMAZDI

03.03.2017 21:38
İlk terk eden o olmuştu beni. İlk darbeyi o vurmuştu hayatıma.  Daha 11 yaşındaydım oysa, terk edilmenin ne demek olduğunu bilemeyecek yaşta. Herkes yanımdaydı: Anne, baba, kız kardeş...  Bütün bir aileydik, ta ki yaşam denen oyunda ilk oyunbozanlığı babam yapana kadar. "Ben yokum artık...

TEK BİR HAKİKAT VAR BU DÜNYADA

03.03.2017 19:22
"Ölüm"ün olduğu bir hakikat vardı bu dünyada.  İnsan bunu pek aklına getirmezdi, ölümsüz gibi yaşardı. Hakikatin olduğu yerde ölümsüzlük diye bir şey olur muydu? Dünyevi arzulardı, insanı ölümsüz gibi yaşamaya iten.  Maddiyat hırsıydı, insanı hakikatten uzaklaştıran. Tek bir hakikat vardı...
Öğeler: 261 - 270 / 517
<< 25 | 26 | 27 | 28 | 29 >>