MUTSUZ OLMAK GENLERİMİZDE Mİ VAR?

Niçin millet olarak hep mutsuz olmak için çabalıyoruz? Neden bir olayın daima olumsuz tarafını düşünerek kendimizi karamsarlığa itip yine mutsuz oluyoruz? Acaba kendimizi mutsuz olmaya zorlamak genlerimizde mi var? Mutsuz olmak bir seçim midir, yoksa kader midir?

Diğer milletlerde var mıdır bilmiyorum; ama biz Türklerde vardır her daim mutsuz olmaya çalışmak. Her işin sürekli olumsuz tarafını göz önünde bulunduruyoruz. Girişeceğimiz bir işte ilk olarak “Ya olmazsa, ya başarısız olursak” diye düşünüyoruz.

Mutsuz olmanın elbette çeşitli sebepleri vardır. Örneğin; başkalarının bizim hakkımızdaki dayatmaları, onların hayatımızı yönlendirmeye çalışmaları bizi mutsuz kılabilir. Çözmemiz gereken bir duruma alternatif yol veya yollar bulamayınca mutsuz ve karamsar olabiliriz. Tabi bu durumlar daima mutsuz ve karamsar olmamızı gerektirmez. Biz aslında Türk toplumu olarak genellikle karamsarlığı adet edinmiş bir toplumuz. Bu bakımdan da sürekli mutsuz oluyoruz.

Belki de mutlu olmayı beceremiyoruzdur. Mutsuz ve karamsar olmak daha kolayımıza geliyordur belki de. Kim bilir belki de hep mutsuzluğa alıştığı için mutlu olmaya korkuyordur insan. Mutlu olduğunda mutluluğunun ne kadar süreceğinden endişe duyuyordur belki de.

İnsanoğlu her şeyin en iyisini, en mükemmelini ister. Mutlu olduğu anları değil, hayatında cımbızla çekilecek kadar mutsuzluğu dahi olsa onu arar, bulur ve yine de mutsuz olmaya çalışır. Zira hali hazırdaki hayatımızdan memnun değilizdir. Bir türlü memnun olmayı, şükretmeyi öğrenememişizdir.

Türk toplumu her zaman acıyla beslenen bir toplum olmuştur. Biz Türkler bir bakıma da “Başkaları bizim ne kadar zor şartlarda yaşadığımızı görsün, bize üzülsün ve aynı zamanda da bizi bu durumda ayakta kaldığımız için takdir etsin” diye yaşarız. Yani mutsuz ve karamsar olmaya çalışmak bizim genlerimizde vardır.

SON SÖZ:

Aslında mutlu veya mutsuz olmayı şartlar değil, bizler sağlıyoruz. Bu iki durum tamamen insanoğlunun kendi elindedir. Öyle ki, mutlu ve iyimser olmanın ilk koşulu halimizden memnun olmak, bizlerden daha kötü durumlarda olan insanları düşünmek ve Allahu Teâlâ’ya (c.c) verdiği bütün nimetler için şükürde bulunmaktır. Yani mutsuz olmak kader değil, bir seçimdir.