İNSANLAR BAZI TALİHSİZLİKLER YAŞAR
Her şeyin iyi olacağına inanmalı mı insan, yoksa gerçekçi olup mümkün olmayan hayaller kurmamalı mı?
Bardağın hep boş tarafını mı görmeli, yoksa "Olsun bak dolu tarafı da var" mı demeli?
Bazı insanlar bazı talihsizlikler yaşar.
Önüne hep olumsuzluklar çıkar.
Sanki kendisinde bir mıknatıs varmış da hayattaki bütün sıkıntıları, dertleri hep kendisine çekiyormuş gibi hisseder.
Oysaki inanan insanlar için bu dünya bir sınav dünyası değil mi?
Ve her sınavda kolay olduğu kadar zor sorular da olmaz mı?
Biz insanlar sıkıntılara hep zihinle bakarız.
Kalp gözüyle bakmaya çalışmayız.
Başımıza gelen talihsizliklerin belki de bazı küçük günahlarımızın kefareti olduğunu düşünmeyiz.
Herkesin alnına bir kader yazılmıştır.
İnsan bazen bu kaderi değiştirebilir; bazen de değiştiremeyeceği, yaşanması mutlak olan bazı olaylarla karşılaşabilir.
İşte bu insan iradesinin müdahale edemeyeceği bir kaderdir.
Bu noktada kadere iman devreye girer.
Çünkü kadere iman sıkıntıların, ölümlerin ve talihsizliklerin hazmedilmesini kolaylaştırır.
Eğer kadere iman olmasaydı, insan başına gelen her musibette isyana sürüklenir, hastalanır ve depresyona girebilirdi.
Oysa kadere iman insanları musibetlere karşı daha dayanıklı yapıyor.
Allah hiçbir sıkıntıyı sebepsiz vermez.
Bazen ders alıp kendimize çekidüzen vermemizi, bazen de ellerimizi açıp O'na sığınmamızı ister.
Ama bizler başımıza gelen talihsizliklere hep zihnimizle baktığımız için Allah'ın bize bu sıkıntılarla verdiği mesajı algılayamayız.
Hep bardağın boş tarafını görür, hep "Bunlar neden benim başıma geldi?" diye hayıflanırız.
O an bu sıkıntılarla, hatta daha da büyükleriyle bir başkasının da karşılaştığını düşünmeyiz.
Çünkü zihin bunu engeller. Hep olumsuz sorular sordurur.
Fakat olaylara kalp gözüyle bakmasını bilirsek her şeyin arkasında rahmani bir mesaj olduğunu daha kolay anlayabilir, Bakara Suresi'nin 286. ayetini daha kolay kavrayabiliriz: "Allah kişiye ancak gücünün yeteceği kadar yük yükler. (Bakara Suresi, 286)"
Hayri Temür