AŞKLA KAL

"Seni çok seviyorum" diye başlardı adam sözüne. 

Duygularını en üstlerde yaşayan, içinde tutamayan bir adamdı. 

İki lafından biri "Seni seviyorum"du. 

Adam her defasında "Seni seviyorum" der, kadın ise bakışlarıyla köprü kurardı adamın gönlüne. 

Gönülden gönüle köprü kurmayı tarif et deseler, kuşkusuz kadının o nur saçan bakışlarını gösterirdi.

Adam derinden seviyordu kadını. 

Sahipleniyordu. 

Evli olmamalarına rağmen sanki 40 yıllık evliymiş gibi hissediyordu kendini. 

Derin bir bağ oluşmuştu sanki aralarında. 

Kadın adamı seviyor, ama adam kadını bir çocuğun ellerini iki yana açıp tarif ettiğinden de çok seviyordu. 

Ve kadına hep "AŞKLA KAL" diyordu. 

Aşkla kalanın içi hep huzur dolardı çünkü. 

Huzurun kaynağı "AŞKLA KAL"maktı.

Ve bir kez daha "AŞKLA KAL" diyordu adam sevdiğine. 

"AŞKLA KAL, AŞKLA KALALIM".

Hayri Temür