ALLAH, KİBİRLENENLERİ SEVMEZ

Allah, kibirlenenleri sevmez.

Kibir insanı yüceltmez.

Aksine küçültür.

Kibirli insan yalnızdır.

Etrafı kalabalık olsa da yalnızdır.

Onca insan içinde yalnızlığı tadar.

Kibirli insan bulunduğu yerlerde hep dışlanır.

Şeytanı da bu duruma sokan kibir değil miydi?

Şeytan da kibir denizinde boğulmamış mıydı?

Allah, Bakara Suresi 34. ayette, "Ve meleklere: 'Adem'e secde edin' dedik. İblis hariç (hepsi) secde ettiler. O ise, diretti ve kibirlendi, (böylece) kafirlerden oldu" diyor.

Şeytanı insana secde ettirmeyen kibirdi.

Hâlbuki tevazu öyle değildir.

Tevazu göstermek insana yakışan en güzel aksesuardır.

Hz. Peygamber tam bir tevazu örneğiydi.

Bir ortama girdiğinde kendine gösterilen yere oturmaz, boş bulduğu yere otururdu.

Kimsenin rahatı bozulsun istemezdi

Öyle bir tevazu örneğiydi ki Hz. Peygamber, "Beni gördüğünüz zaman ayağa kalkmayın" diye söylerdi sahabesine.

Şimdi durum böyle mi?

Kibir denizinde boğulan bir ümmet var günümüzde.

Bir ortama girdiğinde ayağa kalkılmasını isteyen, insanlara selam vermeye tenezzül etmeyenler var.

Allah, kibirlenenleri sevmez oysa.

Kur'an bize bunu söylüyor.

Nisa Suresi 36. ayet, "Şüphe yok ki Allah, kendini beğenen, çok övünen kimseleri sevmez" diyor.

Hayri Temür